20 Nisan 2013 Cumartesi

Dursun günler. Halim yok yaşamaya.

Düşünmeye bile halim kalmadı artık. Boş sokaklara dalmış gözlerim. 
Yanımda olduğun günleri hayal etmek istiyorum. Teninin sıcacık sardığını beni, hortum gibi içine çektiğini gözlerinin, tüm bu yollardan geçtiğimizi hatırlamak istiyorum. Hafızam bile çatışıyor benimle. Saatlerdir aklımdaki tek kelime, aşkım…
Nasıl da korktum unutmaktan. 
Geceler uyku sokmadı gözüme, çaresiz yazdım sayfalarca seni. Ellerinde güllerle geldiğini anlattım. Huzur vardı yüzünde sen uyurken, mutluluk vardı. Sevdiğini anlattım. Kaçırmak istemedim ya hiç bir anımızı, havanın karardığını yazdım. 
Uzun sürdü geceler. 
Ağladığımı, gelmediğini, avuçlarında ısıtmadığını yanaklarımı, gittiğini yazdım. Her bir adımını saydım. 
Yetmedi. 
Ne kadar anlattıysam da herkese silindi yüzün gözlerimden. Dış hatları bu anıların. 
İçi boş bira aşk kaldı bizden geriye. 
Yitti gitti akıllardan, kalplerden. Öldü bu bambaşka dünya. Bizim yarattığımız.
Yazık.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder