Güneş Kokusu

Biliyor musunuz? Dönemlerin kendilerine has kokuları var. Hepsinin var. Fakat koku derken bu burnunuzla hissedeceğiniz cinsten bir koku değil.

Mesela bir sabah kalkıyorsunuz ve güneşin açısı, atıyorum, 67.432 derece. Ciddiyim. Daha çok rakam bile konabilirdi o noktadan sonra. O kadar milimetrik bir kendine haslığı olacak. Bundan söz ediyorum. Ve siz o kendine hasmış gibi görünen güneş açısını çocukluğunuzun belli bir gününde yaşadığınızı hissediyorsunuz. Veya lisedesiniz o gün işte. Veya özlediğiniz bir şehirdesiniz. O koku içinize doluyor, ama burnunuzdan değil. Nasıl oluyor bilmiyorum, belki güneş ışığının açısından işte, kalbinize dokunuyor. Mutluluk ve hüznü yaşıyorsunuz.

Güneş ışığıyla birlikte insanın içine dolan “koku”lardan bahsediyordum ya işte. Belki de geceleri güneş o açıda vuruyordur dünyanın benim rüyalarımı yöneten noktasına. Belli mi olur? Belki gökyüzünde bir yıldız, bana ait olan yıldız, tam da o açıyla bakıyordur güneşe.

Bilmiyorum.