1 Şubat 2013 Cuma

SENİ TANIMAYAN YOK BU ŞEHİRDE !!!

Dün bu saatlarde sanırım aşık oldum.
Evet evet bildiğin aşık.Bir insan tanımadığı birine aşık olabilir mi ? Yoldan geçen birine veya otobüste karşılaştığı birine ? Bende anladığınız üzere saçma bir şekilde bana yolu soran birine aşık oldum valla bak.
Arkadaşlarla taksinin gelmesini bekliyoruz çok yakın arkadaşım biriyle tanıştı bugün onları taksiye bindirip evlere dağılacaktık. Tam taksi geliyo elimizi kaldırırp durdurmaya çalışıyoruz, kahrolası taksici puşt durmadan geçiyo ve bundan sonra geçen bütün puşt taksicilerde aynısını yaptı a be adam yağmur yağıyo yağmurdan sucuk gibi olmuşuz durda bindirelim şunlarıda gitsin eğlensinler bende eve gidip yatayım !
Derken..
Biri arabasını park etmiş hemen yan tarafımıza hiçte görmüyorum içindeki çocuk bize doğru geliyor.
Ve..
Bana yolu soruyo ! Dünyadaki yol tarif etmede, yolları aklında tutmada en beceriksiz insan yazmıyo tabi alnımda eğer bunlar yazsaydı bana gelip yolu sormazdı herhalde ki yağmurdan sucuk olduğumu tekrar söylememe gerek yok sanırsam.Yol şeridi sağa gidiyo ama çocuğun gitmek istediği yer sol tarafta:
-Pardon basın sitesine nasıl gidebilirim ?
+Orası bahçelievlerde.
-Biliyorum da nasıl gidebilirim ?
+sağ taraf ataköy olduğuna göre, yani ataköy demi? Evet evet ataköy o zaman bahçelievler solda kalıyo soldan gitceksiniz.
- Ama sola nasıl geçicem ?
+ İlerden
- İleride geçiş yolu var mı ?
+ Bilmiyorum ki vardır herhalde olması lazım vardır vardır.. Ama siz yinede dükkanlardan birine sorun arkadaki.
-Tamam ben öyle yapayım teşekkürler.
+ Rica ederim :))))))))))))))))


O smile ifadesini sonsuza kadar uzatmak isterdim konuşma bitmesin diye.Çocuk yanıma geldiği an boğazım düğümlendi.İnsanı mutlu eden veya üzen olaylar neden boğaza yumruk gibi iner ki zaten hiç anlamam. Resmen acımıda sevincimi de boğzaımda yaşıyorum.Millet karnımda kelebekler uçuşur der bense boğazıma yumruk oturdu... yok daha neler ne saçma insanım lan ben.
Dünden beri bir daha görebilmek için dua ediyorum.Önüme gelene anlatıyorum bu çocuğu.Bakışını, gülüşünü, cümlesini, sorusunu, noktasına, virgülüne, nefes alışına kadar hatta.İşin tuhaf tarafı ben sevgilim olduğu zamanlarda bile arkadaşlarımla çevremle paylaşmaz anlatmazdım şimdi ise şu dün ki olayı dünden beri anlatmadığım kalmadı. Bazılarının işi oluyo gitmesi gerekiyo zorla tutup kolundan oturtuyorum ve anlatıyorum seni.
Lan daha ismini bile bilmiyorum belki bir daha göremicem(e be kızım belki mi? güldürme kendi kendinin üstüne bi daha nerde görcen onu dünya küçük dedikte o kadarda değil be canım değil be gülüm değil be annem değil işte değil !)
Kendim dua ettiğim yetmezmiş gibi arkadaşlarıma yalvarıyorum nolur dua et bi daha göriyim onu ya 5 sene sonra bile olsa göriyim nolur nolur..

Dediğim gibi seni tanımadığım halde seni tanımayan yok bu şehirde..
Günün anlamına itafen tanımadığım, aklımdan çıkmayan, x kişisine itafen..
Evet evet adın da oldu artık senin.
x'den nefret ederim normalde matematik yüzünden ama pratikte senin ismin olduğuna göre artık x'i de seviyorum..

http://fizy.com/#s/3w45j7

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder