Anlık duygularla bütün duyguları yıkmak gibi bir şey aslında bu. Ya da gerçeğin aslında her yanlışı kapsadığını düşünmek gibi. Bilemezsin ki. Seni bazı şeyleri bil diye gönderirler bir yere. Aslında bildikçe kirleneceğin yer olduğunu bile söylerler açık açık. Ama sorma hakkını alırlar senin sanki. Soramazsın. Hesap soramazsın.
Keşke biri çıkıp dese bütün yanlışları. Tek tek bilsek yanlışları. Ayıklasak bi’ kenara. Devam etsek.
Keşke o “biri” olsa. Ya da “birini” farketsek. Güzel olmaz mıydı?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder