Belirli bir yerde tıkılıp kaldım. Belirli çizgilerimle yaşıyorum. Haşır neşirim monotonluk ile. Aynı şeyleri yapmaktan sıkılmış bedenim olabilirdi. Olamadı.
İnsanlar hoşlanmadıkları konulardan konuşmamalı. Onlar konuştukça korkuyorum. Farklılaşıyorlar. Bir sözden diğer söze atlarken bütün benliklerini görüyorum önümde. Ürküyorum onlardan. Yargılamayın artık. Üzülün.
Hiçbir olaya takılı kalmadım. Hiçbir adama. Hiçbir anıya. Bu takıldığım konu ise farklı olmamalı benim için. Çok farklı. İstiyorum. Sadece istiyorum. Ama olmasın. İstemekle yetinmeyi bilin. Dursun bi’ köşede. Almayın.
Kendinizden gideceğiniz zamanlar olur. Durdurun beyninizdeki her bir siniri. Her bir dilinizi. Çok diliniz var
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder