Erkekler sadece “bu ay neden gecikti ki?” endişesinden yoksun. “Keşke erkek olsaydım”larınızdan kurtulun, cinsiyetinizden utanmayın, övünün.
İnanın bu bahsettiğim, “feminizm” değil. Erkek düşmanı hiç olmadım, olamam. Çünkü hayatımızda erkekler var, hep var olacaklar. Eşiniz olarak, sevgiliniz olarak, kardeşiniz olarak, babanız olarak, çocuğunuzun babası olarak. Onlar hep var. Bu bahsettiğim erkek düşmanlığı değil, aman ha yanlış algılanmasın. Sadece karşımdaki, sevdiğim adam bile olsa, kadınlık haklarımı sonuna kadar savunma taraftarıyım.
Sadece bir erkek tarafından zarar gören bir kadının neden cinsiyetinden utandığını anlamaya çalışıyorum. Ve hiçbir mantıklı açıklaması yok. Aklım almıyor, sana şiddet uygulayan, seni taciz eden, sana bu hayatı zindan eden bir erkekse eğer; bu durumları yaşayınca nasıl erkek yaratılmadığın için tanrıya isyan edersin ki sen?
Türkiye’de binlerce kadın binbir türlü pislikle savaşıyor. Bu durumda yapacak “keşke erkek olsaydım” demekten daha akıllıca şeyler var. Bu katiline aşık olmak gibi, sana zarar verene tapmak gibi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder