Küçük oyuncak bir araba düşün. Koltuğun bir ucunda oturmuş, bacaklarında gezdiriyorsun. Gülüyorsun anlamsızca, o koltuğun diğer ucundaki kadına bakıp gülüyorsun. Çok güzel gülüyorsun. Hiç öyle gülmemişsin. Gülemezsin.
Büyüyorsun sonra. Koltuk yine aynı koltuk. Örtüsü bile aynı renkte kalmayı becerebilmiş ama siz becerememişsiniz.Buluyorsun bir ucunda küçük oyuncağını. Gülüyorsun. Yine aynı gülüyorsun. Hiç öyle gülmemişsin. Gülemezsin. Bakıyorsun etrafına. Kimse yok.
Daha güzel gülemiyorsun işte. Devam ediyorsun bacaklarında gezdirmeye.
Kendi kendine konuşuyorsun.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder