Ben de kendimi teatral sanırdım. Abartmalarımla ağlamalarımla gözlerinizin içine baka baka bir tiyatro oyunu çevirir ve siz anlamadan keyifle oynardım. Ben bir şey değilmişim, ben hiçmişim. Ne yazılarımdaki acılar ne benim bahsettiğim acılar hiçbir şeymiş. Böyle oyunca, böyle de sahtekar olunmazmış. Vay be. İnsan her gün yeni şeyler öğreniyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder