Dön dolaş yine kendime sarılırım gecenin bi vaktinde az buçuk uykum ile. Uykularım, rüyalarıma küs. Bilinçaltıma sıkıştırır tüm anıları, yeri geldiğinde siler tekrar yaşatır uykumlarım. Yastık ile cebelleşirken aslında,kendime küserim huysuzluğumdan. Şikayet ederken habire arsız çocuklar gibi,aldatırım uykularımı bir sigara molası ile. Çıkarım ayın ay olduğu vakitte,olmayan rüzgarı bağırırım her nefeste.

Hani tam olarak neyi istediğini,neyi hissettiğini anlayamadığın zamanlar olur ya, tekrarlayıp duruyor bende hissizlik. Daha havayı mis gibi içine çekip düşünmeyi denediğin zaman nüksediyor çöküyor üstelik.

“Bi göreyim iyi olayım”lı insanlarım beklesin, bi iyi olayım.